Het natuurpark Nordeifel maakt deel uit van het grensoverschrijdende Duits-Belgische natuurpark Hoge Venen - Eifel. Landschappelijk gezien betreft dit deel van de Nordeifel rond Prüm de Hoge Eifel. Het wordt gedomineerd door de bergrug Schneifel.

De naam Schneifel is afgeleid van "Sneeuw-Eifel" - en dat is niet toevallig: de wolken die vanuit het noordwesten van de Atlantische Oceaan komen, koelen sterk af wanneer ze over de bijna 700 meter hoge pieken stijgen en laten hun vocht in de vorm van regen of sneeuw op de hoogte neerdalen. Daarom heerst hier vooral op de noordwestelijke hellingen een koel, neerslagrijk klimaat. Het oorspronkelijke bos overkwam hetzelfde lot als overal in de Eifel. De overexploitatie en de achteruitgang door bosweide, brandhout- en schorswinning leidden tot de achteruitgang van de natuurlijke loofbossen. In de afgelopen eeuw volgde de herbeplanting met sparren, die vandaag de dag voornamelijk het bosbeeld van de Hoge Eifel bepalen. Desondanks zijn deze uitgestrekte, afgelegen productiebossen de leefomgeving voor zeldzame en schuwere soorten bosvogels.

Intensieve veehouderij bepaalt de landbouw van de Hoge Eifel. Mengbossen en houtgroepen doorsnijden het grasland en bieden vogelsoorten zoals de goudvink een zangplek, de sperwer een jachtpositie en nestplaats. Graafdieren, hazelmuizen, muizen en spitsmuizen van dit rijk gestructureerde landschap zorgen op hun beurt voor de voedselbasis van buizerds, lepelaars, hermelijnen of woelmuis.

Klimaat, bodemgesteldheid en topografie hebben in de Hoge Eifel veengebieden en heidevelden doen ontstaan. Hoge neerslagen, een magere, waterberggende ondergrond en een geringe helling zijn de voorwaarden voor de vorming van veengebieden. Dit alles heeft de Schneifel te bieden: hier, in de nabijheid van de Zwarte Man, de hoogste top met 689 m, valt jaarlijks meer dan 1000 mm neerslag, die op vlakke, kleiige ondergronden wordt vastgehouden.